Przerwa techniczna

Trochę teraz posmęcę. Jest źle. Na II Rajdzie Konwalii załapałem prawdopodobnie rwę kulszową (u lekarza nie byłem), przez co ledwo chodziłem i praktycznie nie biegałem przez pierwsze trzy tygodnie sierpnia. W sierpniu przebiegłem około 80 kilometrów, co jest najniższym moim wynikiem od długiego czasu. Przez tę nieplanowaną przerwę przepadł mi I Bieg Po-lesie oraz co gorsza Bieg 7 Dolin w Krynicy, który miałem już opłacony. Obecnie od kilku dni zaczynam regularnie biegać, ale raczej spokojnie i 2/3 dawnego dystansu.

Muszę z drugiej strony przyznać, że poczułem się zmęczony tym wszystkim, może trochę wypalony. Od paru miesięcy mieszkam w centrum Warszawy, do biegania mam Agrykolę i park Łazienki Królewskie. Trochę mało tu miejsca, sporo asfaltu, betonu. Jakoś nie chciało mi się po tym biegać, zmęczony się czułem i ta nieplanowana przerwa po Rajdzie Konwalii nawet mi była na rękę.

Przyznam się do jeszcze jednego. Otóż parę tygodni przed chorobą próbowałem eksperymentalnie trenować 2 x dziennie, biegając z pracy i do pracy z plecakiem. Podobnie jak Maciej Więcek, który jest obecnie jednym z mistrzów terenowego ultradystansu w Polsce. Niestety to chyba nie dla mnie. Coś mnie zaczęło boleć to w kolanie, to w biodrze. Jednak asfalt 2 x dziennie + plecak na plecach to duże obciążenie i przy mojej wadze chyba zbyt niebezpieczne i zbyt ryzykowne. Boję się. Odpuszczam sobie ten eksperyment i wracam do starego systemu jednego treningu dziennie w większości po miękkiej nawierzchni.

Teraz staram się jakoś pozbierać i w miarę regularnie aczkolwiek spokojnie trenować. Za niecałe 2 tygodnie jest 33 Maraton Warszawski, w którym będę jednym z pacemakerów prowadzących grupę na wynik 4 godziny 30 minut. Tak jak w zeszłym roku. To wolniutkie tempo, więc mam nadzieję, że jakoś dam radę to przetruchtać. W zasadzie nie boję się dystansu tylko, że mi się rwa kulszowa odezwie. Czasem ją jeszcze czuję, gdy mocniej pobiegam.

Trafiła się, więc w moim bieganiu "przerwa techniczna". Na razie wypadam z biegowego „interesu”, mam nadzieję, że tylko na jakiś czas. Formy nie ma i na razie nie będzie, więc na zawody się nie palę. Nie pojechałem do Krynicy, nie pojadę pewnie też do Kalisza na Mistrzostwa Polski w biegu na 100 km bo też nie będzie po co. Może coś w listopadzie? Może w grudniu? A może wcześniej coś zupełnie rekreacyjnie tak jak Maraton Warszawski? Zobaczymy. Niestety zbliża się zima i będą mi coraz wcześniej zamykać Łazienki. Wtedy już zostanie tylko asfalt, stadion na Agrykoli lub dojazd autobusem i metrem na Kabaty. Obawiam się, że nie będę miał zacięcia do solidnego trenowania w takich warunkach.

p.s. żeby już tak nie smęcić do końca opowiem przygodę z mojego ostatniego biegania po parku. Otóż podczas wieczornego biegania po Łazienkach Królewskich spotkałem... lisy. Widziałem tam już wcześniej pawie, wszelkie inne ptactwo, wiewiórki ale lisów się nie spodziewałem. W środku Warszawy? I to jeszcze jakieś oswojone były, bardzo niemrawo uciekały ze ścieżki. Zastanawia mnie, czy one czasem nie polują na to wszelkie ptactwo, które w parku ma schronienie. W każdym razie widok niecodzienny i bardzo ciekawy:)